دولت اصلاحات سوت قطار را به صدا درآورد

سعید نظری.......................................................................

وقتی در سال 83 نمایندگان اصولگرای مجلس هفتم، «احمد خرم» وزیر راه و ترابری دولت خاتمی را به بهانه واگذاری پروژه راه آهن شیراز به اصفهان به پیمانکاران چینی و در قالب قرارداد فاینانس استیضاح کردند، هیچ گاه به فکرشان خطور نمی‏کرد که شاید دولت نهم هم به سر رسد و قطار به شیراز نرسد.

روزی که «سیدحسین ذوالانوار»، نماینده اصولگرای مردم شیراز در اتاق آلبالوی باشگاه فرهنگیان شیراز در جمع خبرنگاران با افتخار از باز پس‏گیری قرارداد فاینانس راه آهن شیراز ـ اصفهان از چینی‏ها خبر می‏داد،  هیچ‏گاه تصور نمی‏کرد که دستورات ویژه رئیس دولت نهم هم نتواند قطار را به شیراز برساند.

با استیضاح احمد خرم و باز پس‏گیری پروژه فاینانس راه آهن شیراز ـ اصفهان در سال 83 ، عملاً وزارت راه و ترابری در دولت اصلاحات مجبور شد اجرای این پروژه مهم را که از زمان رضاشاه پهلوی به تأخیر افتاده بود، به 7 پیمانکار مجری در 7 قطعه واگذار کند تا بلکه 500 کیلومتر راه آهن در 7 قطعه سریعتر اجرا شود و البته مجلس اصولگرای هفتم نشان دهد که ایران بی‏نیاز از جذب سرمایه‏های خارجی است.

در سال 84 عمر دولت اصلاحات به پایان رسید و کار به دولت اصولگرای نهم سپرده شد. «محمود احمدی‏نژاد» در اولین سفر استانی خود در ورزشگاه شهدای ارتش به مردم شیراز قول داد که با مصوبه سفر استانی هیأت دولت، این پروژه تا پایان سال 85 به شیراز برسد، اما باز هم نرسید.

استاندار فارس علت تأخیر در اتمام پروژه راه آهن شیراز ـ اصفهان را کمبود اعتبارات اعلام کرد در حالی که نفت با قیمت 130 دلار در آن سال به فروش می‏رفت.

رئیس جمهور سال 86  دوباره به فارس سفر کرد تا راه جدید شیراز به کازرون را که در دولت اصلاحات شروع شده بود، افتتاح کند. احمدی‏نژاد در نشست پایانی این سفر در فرودگاه شیراز و در محضر آیت‎الله حائری شیرازی، امام جمعه وقت شیراز،  به «محمد رحمتی»، وزیر وقت راه و ترابری دستور ویژه داد که تا پایان سال باید راه آهن اصفهان به شیراز برسد و مردم شیراز صدای سوت قطار را بشنوند. اما در سال 86 هم گوش مردم فارس صدای سوت قطار را نشنید.

این بار استاندار فارس، اجرای پل بزرگ «ایزد خواست» را علت تأخیر اعلام کرد اما قول داد که در سال 87 مردم از طریق ایستگاه اقلید بتوانند به مشهد سفر کنند.

در سال 87 و همزمان با هفته دولت اما سفر جمعی از خانواده شهدا به مشهد از ایستگاه اقلید انجام شد. در حالی که ایستگاه اقلید هم نیمه کار بود و کار ایمن سازی راه آهن اقلید به شهرضا پایان نیافته بود.

استاندار فارس تلاش تبلیغاتی گسترده ای را آغاز کرد و صدا و سیمای فارس مراسم اعزام زوار امام رضا(ع) را به صورت مستقیم از شبکه استانی پخش می‏کرد.

حالا سال 88 هم شروع شده  دولت نهم روزهای پایانی خود را طی می کند اما 500 کیلومتر راه آهن شیراز به اصفهان همچنان نیمه تمام است تا عملیات اجرای قطار شیراز به بوشهر هم فقط با یک کلنگ در نیمه سال 87 آغاز شده باشد.

مسئولان استان قول داده‏اند که 13 خردادماه مسافران حرم امام خمینی(ره) را با قطار از شیراز به تهران اعزام کنند اما زمزمه‏هایی شنیده می‏شود که این سفر تبلیغاتی است و بخشی از مسیر فاقد زیرسازی لازم است و قرار است فقط یکبار قطار مسیر شیراز به تهران را طی کند و کار اتمام پروژه به دولت دهم سپرده شود.

پروژه‏ای که قرار بود با مشارکت سرمایه‏گذاران خارجی در 2 سال اجرا شود و پس از 10 سال بهره‏برداری به طرف ایرانی واگذار شود حالا 5 سال است که در گیرودار اجرا باقی مانده است.

روزی که سیدحسین ذوالانوار، قطار را به دلیل توانایی در جابجائی ارزان کالا، عامل اصلی توسعه صنعتی فارس بر می شمرد،  باور نداشت که تا پایان عمر دولت نهم ـ دولتی که او از آن حمایت می‏کند ـ حتی نتواند یک مسافر هم جابجا کند.

امروز حتی کشورهای توسعه یافته هم خود را بی‏نیاز از جذب سرمایه‏های خارجی نمی‏دانند اما اصولگرایان با بیان برخی شعارهای نا مربوط مسیر توسعه کشور و استان فارس را 10 سال دورتر کردند.

اگر برنامه دولت اصلاحات در قطار شیراز به اصفهان اجرا شده بود و مجلس اصولگرای هفتم مانع از آن نشده بود، حالا مردم 3 سال بود که صدای سوت قطار را می‏شنیدند و صنابع فارس قدرتی گرفته بودند و زمان مشارکت چینی‏ها به نیمه نزدیک می شد. ضمن اینکه هیچ چیز از استقلال کشور کم نشده بود.